همکاری میان انسان و «هوش مصنوعی مولد» فرصتهای بزرگی برای افزایش بهرهوری و کیفیت کار ایجاد کرده.
همکاری میان انسان و «هوش مصنوعی مولد» فرصتهای بزرگی برای افزایش بهرهوری و کیفیت کار ایجاد کرده، اما نباید از هزینههای روانی آن غافل شد. کاهش انگیزه، افزایش بیحوصلگی و احساس جداشدگی از کار از جمله پیامدهایی هستند که ممکن است در بلندمدت به کاهش رضایت شغلی و فرسودگی منجر شوند. سازمانها برای بهرهگیری پایدار از مزایای این فناوری باید با طراحی آگاهانه جریانهای کاری، ایجاد تعادل میان وظایف انسانی و ماشینی، و آموزش کارکنان برای استفاده هدفمند از «هوش مصنوعی»، محیطی فراهم کنند که هم عملکرد بالا حفظ شود و هم انگیزه و تعامل انسانی تضعیف نگردد. در نهایت، آینده کار موفق در گرو همافزایی میان تواناییهای انسان و هوش مصنوعی است؛ نه جایگزینی یکی با دیگری.